Merz propozon një axhendë ambicioze edhe për reformën evropiane. Ai ka ndërmend të zbatojë një rikthim të politikave të riarmatimit, një rikthim në energjinë bërthamore, një politikë industriale të bazuar në neutralitetin teknologjik dhe një rimendim të politikave green, si dhe të rritjes së bazuar mbi prodhimin. Kjo hap dy konsiderata.

Merz dhe kontradiktat mbi Evropën për të ndryshuar

Ilaçi mund të jetë ai i duhuri, por diagnoza duhet të marrë parasysh faktin se problematikat janë ato që u shfaqën mbi lidershipin gjerman dhe europian të dy eksponentëve historikë të CDU: Kancelares Merkel dhe Presidentes së Komisionit Europian, Ursula von der Leyen. Merz, vetvendoset në formë antitetike ndaj dy eksponentëve të lëvizjes popullore, por tema mbetet. Dhe përveç kësaj, boshti CDU-SPD riniset nga Koalicionin e Madh Evropian dhe nuk mund të mos marrë parasysh shqetësimin e thellë të shprehur nga një pjesë e vendit për të vepruar siç kanë bërë shpesh liderët e Brukselit, duke e përshtatur sipas rastit, me konfortin iluzor të shifrave parlamentare, revoltën elektorale të periferive të Kontinentit të Vjetër.

I njëjti argument vlen edhe për çështjen e dëshirës së pretenduar të Merzit për të fituar “pavarësinë nga SHBA-të”. E thënë nga një ish-menaxher i lartë i BlackRock, ky propozim duket padyshim duket kurioz.