Lideri çeçen, Ramzan Kadyrov, nuk e ka ndjekur Yevgeny Prigozhin në rebelimin e tij ushtarak. Menjëherë sapo presidenti rus Vladimir Putin vendosi të akuzojë përgjegjësit e Wagner-it për tradhti, kreu i milicive çeçene nga ana tjetër njoftoi dërgimin e forcave të tij kundër grupit të contractors.

Nëpër kanalet e mediave sociale kanë filluar të qarkullojnë video të kolonave të automjeteve çeçene që po drejtohen drejt rajoneve të përfshira në revoltën ushtarake të “kuzhinierit të Putinit”. Një imazh i cili, përveçse tregon aftësinë e menjëhershme të Kadyrov për të grumbulluar njerës, ka çertifikuar edhe besnikërinë e liderit çeçen ndaj Kremlinit.

Kadyrov dhe dëshira për të shkelur mbi Prigozhin

Vendimi i Kadyrov, edhe pse paraprirëse e shumë dyshimeve duke pasur parasysh konfuzionin që mbretëron në Federatën Ruse, ishte sidoqoftë i parashikueshëm. Dhe kjo për të paktën dy arsye. E para ka të bëjë me shpresën e liderit çeçen për t’u konsoliduar përfundimisht si “shpatulla” ushtarake e Putinit së bashku me forcat e armatosura të rregullta. Një lloj mbrojtësi i stabilitetit të Moskës dhe të vendit kundër një njeriu, Prigozhin, i cili vitet e fundit dhe me luftën në Ukrainë ia kishte zhdukur efektivisht dukshmërinë dhe rolet vetë Kadyrov-it.

Zgjedhja e liderëve periferikë

Ndërsa arsyeja e dytë, ka të bëjë edhe në një strategji precize të brendshme. Nga njëra anë, vendimi i njeriut të fortë të Çeçenisë konfirmohet me atë të të gjithë guvernatorëve rajonalë, madje edhe ata periferikë, që kanë demonstruar publikisht besnikërinë e tyre ndaj Kremlinit.

Dy shembuj mbi të gjitha. Nga Dagestani, rajon i afërt pikërisht me atë të Kadyrovit, guvernatori Sergei Melikov iu ka thënë mercenarëve të Wagner që janë nga vendi i tij “të mos kthehen nga heronj në tradhtarë”. Teksa pak orë më parë, lideri i Osetisë së Veriut, Sergei Menyailo, i pati ftuar në Telegram bashkëqytetarët e regjistruar në kompaninë contractors “të mos i binden urdhrave kriminalë të Prigozhin”.

Ëndrrat e Kadyrov

Në të njëjtën kohë, vendimi i Kadyrov mund të ishte provokuar edhe nga një dëshirë për lidership politik që çeçeni ka ushqyer në fazat e dobësisë së Putinit. Për momentin duket e vështirë që lideri çeçen të mund të marrë një pushtet të lartë në Moskë, e aq më pak të hipotezojë pasardhjen e tij në Kremlin, siç frikësohen disa vëzhgues. Sidoqoftë, është po aq e mundshme që Putini, nëse ai fiton sfidën e Wagner-it dhe kalon në larjen e llogarive, do të kujtohet jo vetëm për armiqtë e tij, por edhe për ata që i kanë treguar besnikërinë me gjeste konkrete dhe themelore. Aq më tepër nëse lahen me gjakun e milicëve të tyre.

Në fund të fundit, vetë Kadyrov i ishte përgjigjur pozitivisht kërkesës së Moskës për të vënë nën kontratë milicitë e tij me Ministrinë rue të Mbrojtjes, gjë që në fakt përfaqëson një formë nënshtrimi ndaj forcave të armatosura dhe të cilën Prigozhin e pati refuzuar, duke çuar në vendimin përfundimtar për të ngritur krye. Në raste të shumta komandanti i milicëve çeçenë ka treguar se ka qenë shumë më tepër në përputhje me vendimet e Shtabit të Përgjithshëm rus, deri në atë pikë sa të thoshte se ishte i gatshëm të dislokonte forcat e tij në mbrojtje të zonave të braktisura nga Wagner.

Përgatiti Dardan MITROVICA