Presidenti ndodhet në disavantazh prej 15 pikësh por ende i frikëson demokratët

Nëse në vend të Donald Trampit tani do të ishte një tjetër President, me siguri shumica e vëzhguesve politikë do të thoshin se zgjedhjet e nëntorit e kishin që tani një fitues dhe sigurisht që nuk do të ishte republikan.

Pse kështu?

Thjesht sepse Presidenti, në vitin më të rëndësishëm për rizgjedhjen e tij, ka pësuar një seri goditjesh si asnjëherë më parë ndonjë President në një hark kohor kaq të shkurtër. Në të njëjtën kohë, përtej dekrarimeve, administrata e tij nuk duket se ka në dorë një strategji të suksesshme politike në një kohë kur Amerika është, pak për të thënë, e çorientuar nga pandemia dhe e frikësuar nga ekonomia.

Shumica e sondazheve i japin Trampit një disavantazh prej 15 pikësh ndaj rivalit të tij Joe Biden, i cili ka qenë i shkëlqyer duke bërë asgjë, duke pritur vetëm hapat false të kundërshtarit të tij që mbërritën përpikmërisht. Shumica e të rinjve, afrikano-amerikanëve, hispanikëve dhe e grave, duket sikur nuk e duan një mandat të dytë trampian.

Por, çfarë hapash false ka hedhur Presidenti që ka humbur kaq shumë pikë në vetëm 5 muaj?

Hapin e parë fals Tramp e bëri kur, në fillim të vitit teksa pandemia godiste Kinën dhe Italinë, ai vazhdonte të përsëriste se ishte një ethe e që do të kalonte sapo të ngrohej koha.

Hapi i dytë fals ishte kur, pasi u ndërgjegjësua për rrezikun dhe për viktimat amerikane, komplimentoi administratën e tij që kishte qenë në gjendje ta mbante brenda 150000 numrin e vdekjeve. Sidoqoftë, një menaxhimi i krizës që shumica e amerikanëve nuk e konsideronte të mjaftueshme. As amerikanët dhe aq më tepër bota e shëndetësisë nuk kanë qenë ndonjëherë dakord me njoftimet e Presidentit për virusin ‘tashmë drejt zhdukjes’, me mënyrën e tij të bashkëjetesës me virusin pa vënë maskë dhe për ekonominë që, në shumë shpejt dhe me siguri ‘do të ringrihet si raketë’.

Hapi i tretë fals ishte rihapja e një Lufte të Ftohtë me Kinën duke e akuzuar, pa prova të dukshme, për krijimin e Koronavirusit në laborator dhe më pas duke e lënë të lirë atë. Një konfrontim i kotë, veçanërisht në një moment kur kërkohej një bashkëpunim maksimal. Hapi i katërt fals ishte vendimi për të mos mbështetur më Organizatën Botërore të Shëndetësisë (OBSH) duke e akuzuar si shumë filo-kineze. Edhe këtu, një luftë absolutisht e papërshtatshme në një kohë po aq të papërshtatshme që ka provokuar vetëm kritika për vendin.

Hapi i pestë fals ishte qëndrimi i mbajtur gjatë protestave për vdekjen e George Floyd, afroamerikanit 46-vjeçar të mbytur nga një polic i bardhë. Mesazhi i tij për ‘Low and Order’ ngjasoi, për shumë vëzhgues, shumë i djathtë dhe të orientuar dobët drejt kuptimit të problemit që kombi kishte nxjerrë në pah me protestat antiraciste. Edhe kërkesa presidenciale për të bllokuar demonstratat me Gardën Kombëtare dukej e tepërt edhe brenda vetë Forcave të Armatosura.

Hapi i gjashtë fals ishin dy vendimet e Gjykatës Supreme kundër kundër dy kërkesave të Presidentit. E para ka mbrojtur me ligj punëtorët nga çdo diskriminim seksual dhe orientim seksual, ndërsa vendimi i dytë ka mbrojtur rreth 700,000 të rinj ‘dreamers’, të ardhur që fëmijë në SH.B.A por pa dokumente, nga deportimi siç do të dëshironte Trampi.

Por, pavarësisht indikatorëve politikë që i japin Tramp vetëm karton të kuq, pesë muaj para zgjedhjeve, frika e humbjes mes demokratëve është e dukshme. Njeriu Tramp duket i rrethuar nga një aureolë pathyeshmërie që e ruan atë nga të gjitha hapat false apo nga “granatat” që bien rrebesh mbi të.

Midis “granatave” tre libra, i pari për marrëveshjen paramartesore që, sipas librit iu ka dashur të ridiskutojë me gruan e tij Melania për ta bindur atë të merrte rolin e First Lady (një libër i konsideruar nga Shtëpia e Bardhë si “mbeturinë”), i dyti i shkruar nga mbesa e tij Meri Tramp, e cila tregon se si ‘u krijua nga familja njeriu më i rrezikshëm në botë’ dhe i treti, i shkruar nga John Bolton, një anëtar i lartë i Administratës Tramp, i cili e ka akuzuar Presidentin për konflikt interesi midis drejtimit të vendit dhe dëshirës së tij për t’u rizgjedhur. Presione të fortë nga Shtëpia e Bardhë po përpiqen të bllokojë botimin e librit.

Sidoqoftë, është herët për të bërë hamendësime. E vërteta është se edhe në zgjedhjet e kaluara treguesit ishin të gjithë të kuq kundër tycoon, por çuditërisht ai nuk ka humbur kurrë.

Do të jetë në gjendje ta bëjë mrekullinë edhe në nëntor?

Përgatiti Dardan MITROVICA