Vrasja e Navalnit në Rusi ishte çështje kohe. Sikundër Prigozhin, ai cilësohej prej vitesh “i vdekuri që ecën”. Sidoqoftë, lajmi shkaktoi shok, zemërim dhe më pas, për vendet që sikundër Shqipëria ndodhen në të njëjtën situatë me Rusinë, reflektim.

Si arritëm deri këtu? Rusët me Putinin, hungarezët me Orbanin, turqit me Erdoganin, serbët me Vuçiçin, shqiptarët me Boratin?!

Diktatorët nuk lindin të tillë, as edhe bëhen diktatorë për një ditë. Jemi ne që i krijuam!

》kur për shkak të problemeve personale, qirasë së shtëpisë apo kredisë, rrogës së ulët, etj., ja lamë “të tjerëve” përgjegjësinë për demokracinë. Të luftosh për demokraci në një vend që është mësuar me diktaturën është e lodhshme, kërkon energji, kërkon kohë, kërkon guxim. Shumë nga ne u lodhën sapo e nisën këtë rrugë 34 vjet më parë.

》kur për të shkuar në plazh një fundjavë qershori, thamë “E ç’do të ndryshojë vota ime?!” Një votë është përballë qindra mijërave. Ka vota që blihen, që vidhen, ka njerëz të tremben dhe shantazhohen. Ç’mund të bëj unë i vetëm përballë pushtetit?”

》kur për të mos prishur rehatinë personale, për të mos u parë në një shesh apo në një rrugë proteste, për të mos rrezikuar vendin e punës, biznesin, karrierën, etj., thamë “Ç’më duhet mua? Unë nuk jam edhe aq keq. Pse duhet të rrezikoj?”

》kur për të marrë certifikatën, vërtetimin, diplomën, vendimin, shërbimin, etj., nuk ngurruam të jepnim rryshfetin, pa menduar se ai punonjësi i vogël që ne korruptuam me 5 apo 10 mijë lekë ishte baza e piramidës së korrupsionit që përfundoi me tigrat që zhvatën dhjetëra apo qindra milionë euro.

》kur të pakënaqur me pagën, karrierën, shkollën, kopshtin, rrugën, shtëpinë, etj., ne ikëm, lamë vendin dhe shkuam në një tjetër vend; dhe kur nuk na pëlqeu as vendi i dytë, shkuam tek një i tretë. Dhe Shqipëria mbeti bosh!

* * *

Putinët, Erdoganët, Orbanët, Vuçiçët, Boratët, etj., janë aty sepse u toleruan!

Regjimet e tyre hajdute janë aty sepse korrupsionin e tyre e ushqyem edhe ne!

Sot janë me qindra mijëra rusë që protestojnë nëpër botë, por të paktë janë ata që dolën në rrugët e qyteteve ruse. Rusët në Rusi janë braktisur përballë regjimit vrasës.

E njëjta gjë me shqiptarët. Janë të shumtë shqiptarët në emigracion që flasin, që presin ndryshimin, që nuk mund të pajtohen dot me një kryeministër që ka 11 vjet në pushtet dhe po ecën ekzaktësisht në të njëjtën rrugë me sivëllezërit e tjerë diktatorë.

Por janë ende të paktë shqiptarët që protestojnë në Shqipëri. Kur duhej të ishin me qindra mijëra në protestë.

Sot duhet kuptuar nga kushdo se për demokracinë duhet luftuar sa më shpejt. Çdo ditë e kaluar në diktaturë e bën më të vështirë luftën për demokraci. E kundërta, sa më herët të niset, aq më mirë.

Sot opozitarët e Shqipërisë janë në burg. Nëse do të vijë dita të jenë në varrezë si ata rusë, atëherë do të jetë shumë më e vështirë; do të jetë ndoshta shumë vonë.

Sot shqiptarët duhet të angazhohen fuqishëm për të luftuar korrupsionin, vjedhjet, oligarkët dhe narkotrafikantët e lidhur me qeverinë.

Shqiptarët duhet të luftojnë kapjen e drejtësisë dhe përdorimin e saj si kamxhik në dorën e pushtetit.

Shqiptarët duhet të luftojnë grabitjen e pronës publike, grabitjen e parqeve për kulla, grabitjen e atij që as edhe pushtuesit nuk ja bënë Shqipërisë, grabitjen e portit të Durrësit.

Shqiptarët duhet të luftojnë shpopullimin, sepse përsa kohë vazhdon vjedhja, grabitja dhe diktatura, nuk mund të ngjallet shpresa dhe shqiptarët do të ikin pa kthim.

Sot më tepër se kurrë është koha për të vendosur para përgjegjësisë të korruptuarit, hajdutët e pareve dhe të taksave të shqiptarëve, shkatërruesit e demokracisë, shkatërruesit e kombit!

Koha për dhënie llogari ka ardhur!