Nesër mbushen 15 vjet nga dita kur presidenti i 43-të i SHBA-ve, George Walker Bush, vizitoi Shqipërinë. Ishte presidenti i parë amerikan që shkeli në tokën shqiptare. Atë 10 qershor të vitit 2007 shqiptarët e përjetojnë edhe sot me emocion si një ngjarje të jashtëzakonshme. Madje u duket sikur një meteor prej diamanti, i cili u shkëput nga galaktika dhe ra mbi tokën e shqiptarëve, për t’i lumturuar ata!
Dinastia Bush është e njohur në SHBA. I pari politikan i kësaj dinastie i përket fundit të shekulli XIX, kur katragjyshi i George W. Bush, i cili quhej Samuel P. Bush (1463-1948) u bë këshilltar i presidentit të 31-të të SHBA-ve, Hoover. Më pas tradita ka vazhduar me ngjitjen në detyrën e senatorëve, derisa George H.W. Bush, fillimisht u bë senator dhe drejtor i CIA-s e më pas edhe presidenti i 41-të i SHBA-ve. Ky president amerikan ishte i pari nga të gjithë presidentët amerikanë që priti në zyrën ovale të tij një kryetar shteti të Shqipërisë, presidentin Sali Berisha. (1992) Dhe më pas erdhi presidenti i parë në historinë e SHBA-ve që do të vizitonte Shqipërinë.
Atë ditë të 7 qershorit 2007 shumë televizione prestigjioze të botës si CNN, BBC Euronews e të tjera e transmetuan drejtpërdrejt vizitën e zotit Bush në vendin tonë. Ishte një ditë e jashtëzakonshme. Qindra-miliona njerëz në botë po shihnin live takimet dhe fjalimet e George W. Bush në Tiranë dhe në Fushë-Krujë. Shqipëria kapi kuotën më të lartë në histori në arritjen e imazhit dhe prestigjit të saj. Askush nuk mund ta kontestonte këtë fakt.
Gjigandët mediatikë të Europës, Amerikës e më gjerë transmetuan drejtpërdrejtë deklaratën surprizuese të presidentit Bush, kur ai i thoshte kryeministrit shqiptar, Sali Berisha, se “Unë e di se çfarë prisni ju për Kosovën. Po! Kosova duhet të jetë dhe është e pavarur”!
Lexo më shumë
Kjo deklaratë vinte vetëm dy ditë pasi presidenti amerikan kishte kundërshtuar, në samitin e G-7-ës plus Rusia, zhvilluar në Gjermani, propozimin që të shtyheshin dhe për gjashtë muaj të tjerë bisedimet për statusin e Kosovës. Ai e vulosi këtë status ende pa nis punën grupi i negociatorëve, tashmë pa Martti Ahtisaarin në krye të tij. U bë kjo në atë samit, sepse kështu donin Rusia dhe Franca.
Por vizita e George W. Bush në Tiranë nuk certifikoi vetëm pavarësinë e Kosovës. Ajo u bë pikënisja kryesore e anëtarësimit të Shqipërisë në NATO. Armiqtë e Shqipërisë dhe kundërshtarët e pranimit të saj në NATO u përpoqën që ta sabotojnë marrjen e ftesës 10 muaj më vonë për t’u bërë pjesë e aleancës, kur inskenuan shpërthimin në Gërdec. Jo rastësisht u zgjodh demontimi i armëve për të bllokuar integrimin e Shqipërisë në NATO. Sepse ky proces do të prishte imazhin e ushtrisë dhe të sigurisë së Shqipërisë! Pas kësaj pati zëra kundër ftesës për pranim në Aleancën Atlantike. Por presidenti amerikan, i mrekulluar nga vizita dhe pritja që iu bë në Shqipëri, sigurisht dhe i informuar hollësisht për rrethanat e atij akti terrorist, vendosi veton. Tha “Po! Shqipëria do të bëhet pjesë e NATO-s”!
Këtë vendosmëri të tij ata që ngrohën duart në zjarrin e Gërdecit sot e interpretojnë si të vetmen arsye pse vendi ynë u bë anëtare e NATO-s. Në fakt e vërteta ishte dhe mbetet ndryshe. Përkushtimi i institucioneve të shtetit shqiptar për të kap trenin e NATO-s në kohë e pa u vonuar ishte maksimalisht i vlerësuar gjatë vizitës së presidentit George W. Bush. Madje ai bëri edhe një takim me stafin e ministrisë së Mbrojtjes, të cilën e drejtonte Gazmend Oketa. Dhe aty u informua hollësisht për përgatitjet e vendit në pjesën fundore të rrugës së tij për t’u bërë anëtare e NATO-s. Dhe aty zoti Bush pa se sa e përkushtuar ishte qeveria shqiptare në këtë rrugëtim. Ndërkohë që ai ishte informuar hollësisht nga kryeministri Berisha dhe presidenti Moisiu në pritjen e tij në Pallatin e Brigadave.
Megjithatë intrigat e sojit mafioz të sigurimit të shtetit shqiptar do të vazhdonin. Kur vizita po merrte një kahje të jashtëzakonshme për imazhin e Shqipërisë, një medie shqiptare sajoi lajmin se “Në Fushë Krujë presidentit Bush iu vodh ora gjatë takimit me banorët e kësaj qyteze të vogël”! Ky lajm u përhap me regji në mediet ndëerkombëtare. Pati efektin e lajmit të gënjeshtërt mafioz të Griselës “shtatzëne” e “të dhunuar nga njerëzit e Sali Berishës”! Por Grisela e kryebashkiakut mafioz të Kavajës, mikut të kryeministrit Rama, rezultoi me jastëk, njësoj si Marigoja në komedinë “14 vjeç dhëndër”!
Kësisoj mafiozët që sot i kemi në pushtet, ia arritën ta eklipsojnë deri diku suksesin e vizitës së presidentit George W. Bush me lajmin për vjedhjen e orës së tij. Përveç kësaj i dhanë një nam të keq emrit dhe integritetit të shqiptarëve, duke i paraqit si hajdutë, deri dhe të orës së presidentit amerikan. Duke i shpallë ata si njerëz që “vjedhin mikun në shtëpinë e tyre”! Kaq shumë ligësi e poshtërsi kishte në atë lajm të rremë e të falsifikuar qëllimisht për të denigruar aktorët e kësaj vizite dhe shqiptarët në përgjithësi. Dhe mos e harrojmë kurrë faktin se autorë e regjisorë të kësaj vepre makabre ishin këta që sot e qeverisin me të njëjtat intriga Shqipërinë. Ata që errësuan lajmin e shpalljes së pavarësisë së Kosovës nga presidenti Bush në Shqipëri më 10 qershor 2007, po këta sot duan ta zhbëjnë këtë pavarësi me lidhjet mafioze me regjimin e Beogradit!
Megjithatë vizita e presidentit të 43-të të SHBA-ve në Shqipëri e 10 qershorit 2007 është dhe do të mbetet histori. Në atë akt historik të papërsëritshëm deri më sot aktor kryesor ishte dhe do të mbetet gjithashtu kryeministri i kohës i Shqipërisë, miku i familjes Bush, Sali Berisha. Falsifikatorët e deformatorët e asaj vizite mund të lënë leshtë duke paguar miliona për ta denigruar figurën e ish-kryeministrit dhe ish-presidentit shqiptar, zotit Berisha, por ata nuk mund ta ndryshojnë historinë. Historia dhe e shkuara as nuk ndryshohen, as nuk blihen me para!
