Prej vitesh rrugët e vendit nuk i përgjigjen nevojave në rritje të njerëzve. Një kostum i ngushtë, i njëjti, teksa makinat shtohen dhe përpjekjet e qytetarëve për të lëvizur e qarkulluar zmadhohen. Në dy mandate të rilindjes kemi parë shefin e madh që është portretizuar herë si Skenderbe e kur e kur si Odise, të merret me punët e mëdha të planetit.
Ai ka qortuar rëndë BE-në, që është ndoshta projekti më i suksesshëm në planet për paqe e mirëqënie, vendet e të cilit janë kampionë të të drejtave e shërbimit ndaj njerëzve. Ka shpotitur lideri global edhe Gjermaninë për çështje të pandemisë. Ka nëpërtallur Zvicrën, duke e cilësuar të mërzitshme. Ka akuzuar Francën se është peng i politikave nacionaliste. Dhe s’ka kursyer as Hollandën. I ka dhënë mend botës për konflikte e nuk ka përtuar të ofrojë këshilla e receta për NATO-n, OBSH-në e plot organizma ndërkombëtare.
Po ky udhëheqës i naltë, nuk ofroi kurrë një zgjidhje për aksin e Fushë-Krujës, ku sot ato pak kilometra janë një mallkim për mijëra udhëtarë çdo ditë të cilët duhet të kalojnë dy orë nga Rinasi deri në Thumanë. Një kaptim biblik.
Radha e automjeteve si në filmat apokaliptikë me të dëshpëruar që kërkojnë t’i ikin fundit të botës. Asnjë zgjidhje për nyjen e tmerrshme të hyrjes dhe daljes nga Durrësi. Asnjë zgjidhje për ata që kërkojnë të shkojnë në Breg përmes Vlorës. Asnjë zgjidhje për kryqëzimin e Tales apo Shëngjinit. Dhe prej vitesh ngëc-ngëc me Unazën e Madhe të Tiranës.
Pak ditë më parë, kryeministri i Kosovës bënte të ditur në një mbledhje qeverie që kishte shpërndarë miliona euro rimbursime për pensionistë, fonde për rininë, apo edhe për policën e sigurimit që kishin paguar mëgata që ka vizituar vendin gjatë verës. Miliona euro edhe për pasojat e pandemisë.
Të ardhurat në buxhet ishin rritur ndjeshëm. Kosova duket se qeveriset mirë nisur nga këto shifra. Për liderin tonë global që ka vetëm një helikopter për zjarret dhe e ka mendjen të organizojë koncerte, me siguri se masa të tilla ekzekutive janë cikërrima.
Në ditët kur nuk është i zënë me hallet e planetit ai i kushtohet hapjes së Ballkanit. Ndërkohë qytetarët e vendit nuk kanë ndjerë asnjë ndihmë apo përfitim nga shteti i tyre të paktën në dy vitet e fundit të krizës së pandemisë.
Dhe nuk ka kurrfarë vizioni apo strategjie për rininë, për fermerët, për sipërmarrjen, apo për turizmin. Ai i Kosovës është në tabelën e qitjes së liderit global. Konsiderohet si primitiv e mendjembyllur.
Ky që ka braktisur shqiptarët dhe bëhet prezent vetëm me penalitete, ka marrë ndërkohë mandatin e tretë. Vini re muajt e fundit, ose edhe më tepër. A do të gjeni në fjalorin e tij qoftë edhe një moment vemendje për arsimin, për profesionistët e rinj, për infrastrukturën, për çfarë mund të bëjë qeveria për t’i ardhur në ndihmë popullit më të varfër të Europës.
Ka vetëm polemika e shemri me ata që e kritikojnë, luftë politike, nxitje konflikti, dhe vetëshpallje pa turp si Mesia i keqkuptuar që një herë në mot i vjen kombit. Tani që doli në horizont edhe problemi afgan, u shfaq sërish si më i ndrituri i kësaj ane.
Në të njëjtën kohë kur çmimi i naftës vetëm rritet, produktet e fermerëve vijojnë të hidhen në rrugë, e kur burra e gra, fëmijë e të moshuar bëhen bërsi me orë të tëra në trafikun e padurueshëm të një qeverie që ska zgjeruar 1 km rrugë në 8 vite.