Nuk jam me Trampin, jam kundër politikës së djallëzuar të majtë. Nuk kam turp të them që jam shumë i dëshpëruar me ato që po ndodhin në SHBA, në tempullin e demokracisë botërore.

Grupe të armatosura njerëzish që pushtojnë Kapitol Hillin, kryeqendrën e demokracisë në planet dhe grupe të armatosura me ushtarë e policë që qëllojnë kundër njerëzve që përpiqen të hyjnë në Kapitol Hill, të gjithë në rresh, për një a dy.

Dhe për një njeri si unë, të lindur e rritur nën diktaturë, ku mjaftonte fjala Amerikë për të kuptuar lirinë, demokracinë, paranë, kjo bën një përshtypje shumë të madhe.

As kam nxituar e as nxitoj për të dhënë gjykime përmbi sa po ndodh në SHBA por shpirti më dhemb, sepse mendoj që kur në zemrën e botës demokratike ndodhin kësisoj gjërash, po në vendin tim të varfër, në Shqipërinë time që sapo ka dalë nga regjimi më shtypës dhe vrastar në Evropë çfarë do të mund të ndodhë në një të ardhme të afërt, me këtë palo qeveri që e qeveris sot?

Dhe s’mund të rri pa menduar se si demokracia më solide në botë erdhi deri këtu: Si ndodhi, kush e solli, pse, pse pse?

***

As e kam mbrojtur dhe as e mbroj Trampin. Më mirë se çdokush atë e bën vetë ai dhe po e bëjnë vetë amerikanët. Nuk flas dot dhe s’marr guximin të flas për zgjedhjet amerikane.

Janë punë për ta.

Por, duke u rikthyer katër viteve më parë, kur presidenti Tramp sapo mori presidencën, parë sot katër vjet më pas nuk ka se si të mos më bëjë përshtypje egërsia dhe lufta sa e ashpër aq edhe tinzare që i është bërë vazhdimisht gjatë këtyre viteve.

Ende pa u tharë mirë boja e vulës së zgjedhjeve presidenti u sulmua nga një grup majtistësh ekstremë në kongres, në mënyrë të paparë deri më sot në SHBA. U thanë e çfarë nuk u thanë për Trampin njeri dhe Trampin president. Një ushtri e tërë mediatike ngriti menjëherë batëritë duke goditur rëndë, aq sa duke shkaktuar reagime, shpeshherë edhe të papranueshme, nga vetë Trampi.

Nuk justifikohen emërim-shkarkimet e dhjetra e dhjetra zyrtarëve në qeveri, po aq sa nuk justifikohen edhe akuzat deri në impiçment të të majtës amerikane kundër presidentit të zgjedhur të Amerikës. Dhe rrjedhimisht, sulmet e egërta dhe pa princip edhe përgjigjet të tilla do t’i prisnin.

***

Vrasje në Amerikë kanë ndodhur dhe ndodhin vazhdimisht. Ashtu sç fundja ndodhin në çdo vend të botës. Edhe dallime raciale, siç ndodhin thuajse përditë në të gjithë botën perëndimore, SHBA, Evropë, e gjetkë.

Ishte e pafalshme vrasja e afroamerikanit George Floyd. Vrasje për të cilën drejtësia duhej të thoshte fjalën e saj. Por një furtunë e vërtetë u ngrit kundër Donald Trampit a thua se ai ishte ekzekutori apo urdhërdhënësi. Nuk ju la kohë aspak drejtësisë të fliste. Falanga të pafund njerëzish, të injektuar dhe të indoktrinuar nga majtistët ekstremistë amerikanë dhe jo vetëm pushtuan sheshet dhe rrugët e Amerikës dhe në kërkim të hakmarrjes shkatërruan vlera të paçmeshme të trashëgimisë amerikane dhe botërore. U tha e ç’nuk u tha për Trampin, e për mbështetësit e tij. Faktet? Ku ishin faktet. Asnjë për be.

Një ushtri e tërë njerëzish u ngrit në këmbë, me armë dhe pa armë duke thyer çdo ligj dhe rregull, madje duke pushtuar në mënyrë të paligjshme edhe qytete të tëra, siç ishte rasti i Siatëllit.

Qindra miliona dollarë u dhanë nga figura të rëndësishme të financës dhe jetës publike amerikane për të nxitur, krijuar dhe zgjeruar lëvizje ekstremiste majtise me qëllimin e vetëm për të goditur Trampin, kuptohet.

Dhe këto janë vetëm disa thërrmija të luftës dhe nxitjes ideologjike të paparë e të papërjetuar ndonjëherë në shtetin më të fuqishëm të botës, në kryeqendrën e demokracisë botërore.

***

Dhe vijmë sot, në ditët e sotme, ku gjithkush vëren një polarizim të paparë të jetës dhe shoqërisë amerikane, e cila padyshim që do të ketë një ndikim të jashtëzakonshëm në të gjithë civilizimin perëndimor.

Kjo ishte vetëm një gërvishtje në plagën e madhe që është hapur sot në Amerikë, si me thënë, vetëm një përballje e dy pasqyrave.

A do ta marrë veten Amerika nga kjo ndarje e pazakontë? Kjo mbetet për t’u parë.